Žiri 9. Bosifesta: Goran Marković, Dragan Petrović Pele i Jovana Stojiljković

Sa velikim ponosom i izrazitim profesionalnim zadovoljstvom vam predstavljamo Žiri 9. Bosifesta (10-12. oktobar 2018, Sava centar) koji će raditi u sastavu: naš proslavljeni reditelj, pisac i profesor Goran Marković, poznati glumac i profesor Dragan Petrović Pele i talentovana mlada glumica Jovana Stojiljković.

Bosifest i ove, kao i prethodnih godina, ima renomirani žiri čiji će kredibilitet i znanje daju veliku težinu nagradama, a koji ujedno obavezuje organizatore festivala da svake godine zadrže visok nivo programa.  

Goran Marković zasigurno je jedan od najznačajnijih reditelja u istoriji domaće ali i kinematografije sa ex-Yu prostora. Većina njegovih filmova poput „Specijalnog vaspitanja“ (1977), „Nacionalne klase“ (1979), „Majstori, majstori!“ (1980) ili „Tito i ja“ (1992) stekli su kultni status, a njihovi junaci, replike ili muzika, koji su često citirani i u drugim umetničkim delima, deo su svakodnevnog života i popularne kulture.  

Srpski reditelj, scenarista i dramski pisac Goran Marković rođen je 24. avgusta 1946. godine u Beogradu, a filmsku režiju je studirao na FAMU u Pragu. Marković je predstavnik tzv. Praške škole u domaćoj kinematografiji. U pitanju je specifičan odabir priča o malim ljudima kojima se pristupa sa humorom, blagonaklonom ironijom često sa ciljem da se satirično ukaže na društvene i političke probleme. 

Pored velikog broja igranih filmova, Marković je režirao i više od 50 dokumentaraca i napisao više pozorišnih drama. 

U pozorištu je režirao komade “Pazarni dan” A. Popovića, “Beogradsku triologiju” B. Srbljanović, “Pomorandžinu koru” M. Pelević, „Terapiju“ J. Cvetanovskog... Napisao je, između ostalog, pozorišne komade “Turneja”, “Govorna mana”, “Parovi”,  ”Villa Sachino”,  “Pandorina kutija”, „Delirijum tremens“ i „Falsifikator“. Poslednja tri je sam i režirao.

Objavio je knjige "Češka škola ne postoji", “Tito i ja”, “Godina dana”, “Osma sednica i druge drame”, „Male tajne“, „Tri priče o samoubicama“.

Dobitnik je više od 40 domaćih i stranih nagrada, kako za rad na filmu, tako i za pozorišno stvaralaštvo. Najznačajnije nagrade su dve „Zlatne arene“ u Puli – za filmove „Već viđeno“ (1987) i „Sabirni centar“ (1989), „Srebrna školjka“ za najbolju režiju na Filmskom festivalu u San Sebastijanu za film „Tito i ja“ i „Sterijina nagrada“ za najbolji savremeni tekst za „Turneju“ (2008), kao i nagrada „Vitez poziva“ za 2009. godinu. 

Marković je profesor emeritus na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu i član je Evropske akademije za filmsku umetnost u Briselu. Dobio je 2012. godine francuski Orden oficira umetnosti i književnosti.

Dragan Petrović Pele poseduje izuzetnu glumačku harizmu pa često i kada igra epizodne uloge zagospodari scenom i „ukrade šou“ glavnm likovima. Rafinirana glumačka tehnika i veliki talenat učinili su da postane jedno od najvećih domaćih glumačkih imena: omiljen kod publike i ali kod kolega.

Rođen je 17. decembra 1961. godine u Beogradu gde je završio osnovnu i srednju školu, a na Fakultetu dramskih umetnosti diplomirao je 1988. godine sa najvišom ocenom 10 u klasi prof. dr Vladimira Jevtovića. Od 1986. godine bio je stipendista Jugoslovenskog dramskog pozorišta, gde je kao student imao svoju prvu ulogu u predstavi „Seobe“, a 1988. primljen je u stalni angažman. U statusu prvaka drame u JDP-u ostaje do 2001. godine.

1997 godine, na poziv prof. Vladimira Jevtovića, dolazi na mesto asistenta za
umetničku oblast i predmet gluma na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, pri Katedri za glumu. 2001. godine na istom fakultetu, pri istoj Katedri, izabran je u zvanje docenta, a 2010. u zvanje redovnog profesora. 

Od 1986. godine do danas Dragan Petrović je, paralelno sa obavezama koje ima u okviru nastavnih i vannastavnih aktivnosti na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, u kontinuitetu angažovan u pozorištu, na televiziji i na filmu. 

Nastupao je na svim beogradskim pozorišnim scenama, uključujući i alternativne scenske prostore. Igrao je u preko osamdeset pozorišnih naslova, male, srednje i velike, naslovne uloge, osvojivši mnoge značajne nagrade, između ostalog „Zoranov brk“ za aktuelnu hit predstavu „Hipnoza jedne ljubavi“ na 26. Danima Zorana Radmilovića (Zaječar, 2017), dve „Statuete Ćuran“ na Danima komedije u Jagodini, dve Godišnje nagrade Jugoslovenskog dramskog pozorišta i jednu Beogradskog dramskog pozorišta, „Zlatni beočug“ za trajni doprinos kulturi i druga priznanja.

Jednu od prvih zapaženih uloga imao je u „Boljem životu“, a igrao je, između ostalog, i u serijama „Vratiće se rode“ i „Selo gori, baba se češlja“. U aktuelnoj seriji „Senke nad Balkanom“ odličan je u ulozi intrigantnog doktora Konstantina Avakumovića.

Pamte se njegove uloge u filmovima „Lepa sela lepo gore“, „Kordon“, „Točkovi“, „Četvrti čovek“, „Mala noćna muzika“... 

Filmska i pozorišna glumica Jovana Stojiljković rođena je u Beogradu 19. marta 1992. godine. Od drugog razreda osnovne škole išla je u školu glume Nenada Nenadovića, a u trećoj godini srednje dobija svoju prvu ulogu u filmu „Klip“ Maje Miloš. Diplomirala je glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Dragana Petrovića.

Prošle godine njenu glumačku karijeru na malom ekranu obeležile su uloge u serijama “Senke nad Balkanom” i “Sumnjiva lica”. Igrala je i u serijama “Samac u braku”, “Čizmaši”, a njenu dosadašnju karijeru na velikim ekranima čine i uloge u filmovima “Panama”, “Branio sam Mladu Bosnu”, “Bićemo prvaci sveta”, “Otadžbina”, “Klip”, “Grad”, kao i nagrade za najbolju žensku ulogu na Niškim filmskim susretima, “Cinema City”, leskovačkom festivalu LIFFE, na “Sarajevo Youth Film Festivalu”, na studentskom festivalu u Ilinoisu, SAD.

Jovana je od januara 2016. godine stalni član pozorišta Atelje 212. Takođe, glumi još i u pozorištu Boško Buha, Zvezdara teatru i Jugoslovenskom dramskom pozorištu.